چشمِ جان

دلـــــم آزرده شـــــده ٬ از مـــرامِ دنیــــــا 
وضعِ‌من‌اینجـور‌است٬یاهمهْ‌خلقْ‌آیا 
روزگاری نزدیک ٬غرقِ شــادی بودم 
درمیانِ جمعی ٬خوب وعـادی بودم 
با دلی پُــر از مِهـــر ٬ دور از هـــر کینه 
کَسْ‌نمی دید زِ من ٬جزصـفـای سینه 
شادی هرشـخصی٬ شـادمانم می‌کرد 
غصه‌یِ همسـایه ٬ تیـره جانم می‌کرد 
سفره گـرخالی بود٬چشمِ‌دل‌ها پُربود 
خانه‌ها کاهـگلی ٬ سَر دَرش آجــر بود 
چشمِ‌جانِ‌حــامی٬حیف‌حالا تنگ‌است 
جایِ‌دل‌انگاری‌در وجودش‌ سنگ‌است 
حالْ با همســـــایه ٬ رفت و آمد کَم شد 
دیدنِ‌قوم‌وخویش٬وقتِ‌مرگ‌و غم‌شد 
کاشـــــکی ٬ برگــــــردد ٬ روزهــــای عــــــالی 
بهتـــــرین‌ها رفتند ٬ جــــــایِ آنـــان خـــالی